-
1 ub|óść
pf (ubodę, ubodzie, ubódł, ubodła, ubodli) vt 1. [baran, byk] (uderzyć rogami) to butt; (zranić rogami) to gore ⇒ bóść 2. (ukłuć) to prick- ubóść konia ostrogą to spur a horse ⇒ bóść3. (urazić) to hurt- jego nieufność bardzo nas ubodła we were deeply hurt by his mistrustThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ub|óść
См. также в других словарях:
pobóść — dk XI, pobóśćbodzie, pobóśćbódł, pobóśćbodła, pobóśćbodły, pobóśćbodzony, pobóśćbódłszy «o zwierzętach rogatych: uderzyć (kilkakrotnie) rogami, pokłuć rogami» Krowa kogoś pobodła. pobóść się «o zwierzętach: pobóść siebie wzajemnie» Barany, kozy,… … Słownik języka polskiego
róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… … Słownik języka polskiego
ubóść — dk XI, ubodę, ubodziesz, ubódź, ubódł, ubodła, ubodli, ubodzony, ubódłszy «uderzyć czymś ostrym, spiczastym, np. rogami, ostrogą; ukłuć» Krowa ubodła dziecko. Ubódł konia ostrogami. przen. «dotknąć do żywego; obrazić kogoś» Bardzo go ubodła… … Słownik języka polskiego
